Van innerlijk kind werk naar Meesterschap

Wij als spirituele wezens mogen onszelf her-ontmoeten en gaan op zoek naar ons ware zelf.

Op een dag vragen we onszelf opeens af: ‘Waar kom ik eigenlijk vandaan?’

We weten dat we geboren zijn uit een moeder, maar wat is nu het grotere plaatje achter het leven dat ik nu leef? Zo gaan we op zoek naar onze ware identiteit.

Je gaat eens goed kijken naar jezelf als mens. ‘Doe ik misschien iets niet goed?’

En als je goed kijkt, zie je opeens patronen in jezelf die eigenlijk helemaal niet zo aangenaam zijn. Je ziet dat je jezelf te veel weggeeft, of altijd graag ergens bij wil horen.

Ook zie je dat je altijd de baas wilt zijn, haantje de voorste zullen we maar zeggen.

En je gaat proberen om al die patronen in jezelf, waarvan je zelf vindt dat ze niet oké zijn, veranderen. Je stopt met liegen of de boel te verdraaien.

Je bent nu opeens iemand die luistert naar een ander, iets wat je daarvoor niet deed.

Je gaat zelfs zover, dat je durft toe te geven dat je fout zat op bepaalde momenten.

Het voelt als schoon worden en denkt dat al je karma is opgelost en je wilt geen nieuwe patronen ontwikkelen en het voelt geweldig!

Het lijkt net of je laagjes van jezelf aan het afwerpen bent, die je al die tijd het gevoel hebben gegeven, dat jij dat echt was. Maar die jou van je geboorte af aan geprobeerd hebben te beschermen tegen pijn en angst.

Je hebt de eerste laag van je ego onderzocht en het is heerlijk. Je bent een compleet ander mens geworden en je loopt op wolken. Op spiritueel gebied gebeurt er opeens van alles, en het lijkt erop, dat je nu ook iets voelt en ruikt en misschien wel ziet.

Je staat opener voor de energieën om je heen.

Je hebt het gevoel dat je alles hebt opgeruimd in jezelf, totdat er op een moment in je leven iets gebeurt dat alle registers opentrekt, en je het gevoel geeft, dat je weer van voren af aan moet beginnen. Nu komt er een oude pijn van vroeger naar boven en je zit weer helemaal in dat gevoel van toen. Je bent er gewoon ziek van en zit gevangen.

Je hebt jezelf inmiddels aangeleerd, om ernaar te kijken, als er een patroon in jezelf is dat niet fijn aanvoelt. Dat is het begin van innerlijk kind werk.

 

Als we terugkijken naar ons spirituele pad, dan zien we dat iedere pijn die wij in ons meedragen verschillende gradaties heeft. Ikzelf zeg altijd, het heeft meerdere lagen.

Je kunt iets wat in je leven is gebeurd niet in één les oplossen en loslaten.

Dit gebeurt vele keren, elke keer opnieuw.

Elke keer als je een nieuwe fase van lessen ondergaat, zullen de pijnen en trauma’s die je mee hebt gemaakt vanuit het verleden steeds een beetje dieper gaan inzien.

Je bewustwording verruimd en je gaat naar een andere hogere vorm van zelfrealisatie, en daar horen ook de bijbehorende lessen bij.

Het is elke keer dezelfde pijn, dezelfde angst, maar je kijkt er op een andere manier naar.

Je kijkt er op een heel andere manier naar, dan toen je in een iets lagere fase zat in je eigen ontwikkeling. Ik zie het als een school met zijn klassen.

Een kleuter kun je niet meteen de lessen uit groep acht geven. Ieder klas heeft zijn eigen lessen.

Zo zit dat ook bij onze innerlijke lessen. Elke keer zal je een trauma vanuit het verleden weer even ondergaan en in gaan zien. Je zal je inzichten eruit halen en dan mag het weer losgelaten worden. Dit gaat net zolang door, totdat je bij de kern van het probleem bent aangekomen.

Je mag het nu voor altijd los gaan laten.

 

Het is een ingewikkeld proces en niet iedereen loopt hier zomaar even door heen.

Velen doen hier vele levens over en gaan in hun laatste reïncarnaties bij leven een klas hoger.

Als je een oude ziel bent, en daar zijn er op dit moment erg veel van, ben je in de afrondende fase beland. Je krijgt ontzettend veel trauma’s te verwerken.

Je mag het in elk leven weer opnieuw beleven. Je haalt je inzichten eruit en in een volgend leven mag je het weer overdoen, maar dan een klas hoger.

In één van je laatste levens van oude ziel zijn, komt alles nog eens voorbij als een soort van examen. Je gaat tijdens dit leven telkens ook een klas hoger.

Je haalt uit iedere klas je inzichten en je laat het weer los en gaat over naar de volgende klas.

Ook zijn er tussen de klassen door, zoals ik ze maar noem, ook een soort tentamens.

Deze tentamens worden geleid door de Meesters van het licht. Ze hebben jou gezien en jij bent hun pupil. Je mag vanuit je innerlijke stilte met hen in contact komen en ze bereiden je voor op een nieuwe en volgende fase. Ze staan naast je, als je naar de kern van je bestaan toewerkt.

Ze houden je vast en tillen je op als het te moeilijk wordt.

Denk niet dat je gaat falen omdat deze weg zo zwaar is. Nee, ze helpen je en geven je inzichten die jouw innerlijke pijn op zal lossen, maar jij bent degene die het doet. Zo hebben alle emoties, trauma’s, angsten en onzekerheden een kern, en zodra je deze hebt ingezien en losgelaten in de allerhoogste klas of fase, dan ben je klaar voor je meesterschap.

 

Er wordt veel gesproken over innerlijk kind werk. Er worden veel cursussen aangeboden en je mag helemaal terug naar je kind zijn. Zelf schrijf ik innerlijk kind verhalen voor anderen en ik merk dat mensen het fijn vinden om weer even hun innerlijk kind in zichzelf te ontmoeten.

Maar vaak heeft dit innerlijk kind pijn en verdriet en schreeuwt het uit van angst.

Het is goed om te kijken naar dit innerlijk kind vanuit dit leven, maar het innerlijk kind van dit leven draagt ook de angsten en verdriet mee vanuit al die andere levens.

De trauma’s zitten veel dieper geworteld dan wat het in dit leven heeft opgedaan.

Dat is ook de reden waarom we steeds dieper in onszelf mogen voelen, totdat we bij de kern zijn aangekomen en dit mogen oplossen.

 

Innerlijk kind werk is dus een transformatieproces in onszelf, dat teruggaat naar ons echte menszijn. Ons echte menszijn is, hoe we zonder dualiteit, zonder ego, in ons eigen goddelijke licht staan. Hier zijn we een puur mens. We hebben het lijden achter ons gelaten.

We zijn meester geworden over het lijden heen.

In het begin van dit geschrevene, staat dat we in zekere zin op zoek gaan naar wie we echt zijn. Wij voelen in heel ons wezen dat er achter onze geboorte een veel groter plan schuilgaat.

Dit is het plan. Ons meesterschap dat wij hier op aarde mogen behalen met behulp van onze lieve, maar zeer toegewijde lichtwezens.

 

Maar hoe gaan we nu te werk, hoe kunnen we onszelf helen van oude en getraumatiseerde pijnen en angsten?

Hoe kunnen we onszelf zo helen dat we nooit meer in die angst en onzekerheid verkeren?

Het enige wat ik kan zeggen is: Luisteren naar de innerlijke stem in jezelf.

Heb je hem/haar al ontmoet? De stem die tegen je praat, die je de inzichten geeft, die je bijstaat als alles dreigt mis te lopen en een uitweg voor je zoekt.

De stem die onvoorwaardelijk van je houdt en je niet alleen zal laten? De stem van goddelijke vrijheid, die je de weg wijst en naast en achter je staat.

Deze stem is jouw innerlijke gids die altijd met je meereist van leven naar leven.

Deze stem zou 2000 jaar geleden ‘De Christus’ genoemd worden.

Mijn leraar zegt dat we die naam niet meer moeten gebruiken, maar daar een andere benaming aan moeten geven. Waarom? Omdat het Christuslicht een bepaalde lading met zich meedraagt. Dat alleen Jezus deze fase heeft behaald.

En nog, als iemand nu zal zeggen, het Christuslicht is in mij gedaald, dan weet ik zeker dat niet iedereen je zou geloven of je word opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis.

 

Wij als mens zijn als ziel afgedaald naar de laagste sferen van ons bestaan.

Hoe vaak zeggen wij niet: “We leven in een hel op aarde.”

Wij komen als ziel dus uit de Goddelijke sferen en zijn langzaam afgedaald naar de laagste sferen. Na Lemuria en Atlantis zijn we nog meer afgegleden naar Egypte en andere beschavingen.

Wij als ziel werden steeds meer verdicht en kwamen steeds meer in onbalans.

De vrouwelijke lijn die op dat moment de sterke lijn was, werd langzaam overgenomen door de mannelijke lijn en zo’n 2000 jaar geleden kwam dat op een hoogtepunt.

Vanuit de bijbel kennen we dat Jezus ons voor ging. Hij behaalde het Christuslicht, en hij liet zien dat wij als mens/ziel weer terug kunnen naar het Goddelijke, waar vanuit we eens zijn vertrokken.  Hij bereidde de weg voor, maar niemand begreep dat toentertijd.

Ze waren zo verdicht en zagen niet, dat het licht ook voor iedereen te behalen viel.

De macht van de mannelijke lijn was veel meer op de voorgrond en het heeft vele eeuwen geduurd voordat de vrouw weer wat meer zeggenschap kreeg.

Ook de macht van de mannelijke lijn werd steeds minder en er kwam langzaamaan meer balans tussen de mannelijke en vrouwelijke lijn.

We hebben eerst de vrouwelijke macht gehad. De man was onderdanig en na zoveel eeuwen veranderde het weer en kreeg de mannelijke lijn meer zeggenschap.

Nu is er een tijd aangebroken dat de mannelijke en het vrouwelijke volledig in balans komen.

Wij als ziel, en zeer zekere de oudere zielen onder ons, hebben deze hele cyclus meegemaakt en zijn nu klaar om in de laatste fase, de laatste klas hun examens te gaan halen.

Het Goddelijke licht heeft je gezien. Het wil dat je naar huis komt, als een ziel dat volwaardig Goddelijk mens is geworden.

Het innerlijk kind is dan geen kind meer. Je innerlijk kind is gegroeid samen met jou en transformeert en veranderd in een prachtige Lichtmeester.

 

© Jolanda Rhijnsburger