Rouwverhalen
Rouwverhalen · 07. mei 2022
‘Moeder”, zei haar dochter, wanneer gaan we naar de speeltuin?’
‘Zo meteen, nog even de afwas afmaken en dan gaan we’, zei moeder. Het meisje stond met haar jas aan te wachtten.
Moeder was bijna klaar toen de telefoon ging en nam op.
‘Ja”, daar spreekt u mee…Ohhh…Wat?
Ja ik kom er aan…ja gelijk!’ zei ze. En ze legde de hoorn weer terug op het toestel.
Moeder bleef nog even zitten. Ze was wit rond haar gezicht.
Haar dochter had dit allemaal van een afstandje waargenomen en liep naar haar moeder
Rouwverhalen · 07. mei 2022
Ik ken een vrouwtje dat op een dag uit het raam van haar huisje keek. Ze zag een prachtige vogel in de boom zitten die ze jaren geleden had gepland met haar zoontje, toen hij nog maar 8 jaar oud was.
Het was een belangrijke boom voor haar.
De boom had een herinnering bij zich en ze hield van deze boom. Haar zoontje was tijdens een ongelijk om het leven gekomen en haar verdriet was nog steeds niet gestild.
Rouwverhalen · 07. mei 2022
Een vrouw keek door het raam naar buiten en zuchtte, het was nu alweer een jaar geleden. Een jaar geleden dat haar man stierf aan die verschrikkelijke ziekte. Ze had de laatste week alles opnieuw herleefd en de pijn was ondragelijk. Ze miste hem zo!
De vrouw huilde terwijl ze naar de vogels op de voeder tafel keek.
Het was een proces waar ze door heen moest.
Ze probeerde ook zo goed mogelijk alles bewust te overzien.
Rouwverhalen · 07. mei 2022
‘Wat is er mijn kind, waarom kijk je uit het raam?’
Een jongeman keek naar buiten.
Er lag een traan op zijn wang, hij miste zijn vader.
Hij keek zijn moeder verdrietig aan, maar hij durfde het haar niet te zeggen.
Rouwverhalen · 07. mei 2022
Daar zat hij dan helemaal alleen, kijkend over de weidse vlaktes.
Nergens kon hij hulp krijgen, hij kon nergens naartoe.
Hij keek naar zijn moeder die voor hem op de grond lag.
Het waaide, zoals het altijd kon waaien op de steppe van heet Afrika. Het zand wat met de wind mee kwam, bleef liggen op het stille lichaam van zijn moeder.
Rouwverhalen · 07. mei 2022
Een vrouw zat voor het raam, ze keek naar buiten.
Vandaag voelde ze zich eenzaam en verdrietig.
Naar buiten kijkend bekroop haar het gevoel, dat niemand om haar gaf.
Ze dacht aan vroeger, wat was dat lang geleden.
Ze was getrouwd en ze kregen twee prachtige kinderen.
Het huwelijk was geen sprookje met een goed eind, nee het was verre van dat.
Rouwverhalen · 07. mei 2022
Een jonge man stond voor het raam en zijn gedachten gingen uit naar zijn vader.
Na al die jaren miste hij hem nog dagelijks.
Stilletjes liepen de tranen over zijn wangen naar beneden.
Met zijn mauw van zijn trui veegde hij de tranen snel weg.
Hij vond het niet fijn als iemand zijn verdriet zag.
Hij dacht weer aan zijn vader, de sterke band die ze samen hadden.
Rouwverhalen · 07. mei 2022
Een oude man zat voor het raam, hij keek naar buiten.
Het was Zondag en het bezoekuur was net voorbij.
De hele dag had hij in zijn Zondagse kleren op de uitkijk gezeten. Kijkend vanuit het raam naar de parkeerplaats beneden hem.
Telkens als er een auto op reed, kwam hij heel even omhoog vanuit zijn stoel, om te kijken of het bezoek voor hem was.
Nu was het vijf uur en er was weer een Zondag die in stilte voorbij gegaan was.
Rouwverhalen · 07. mei 2022
Een vrouw zit op de rand van het bed. Ze staart naar buiten.
Het is al donker en de sterren fonkelen in het nachtelijk uur.
Het is tijd om naar bed te gaan, er is weer een dag voorbij.
Ze kijkt even naar de foto van haar beide kinderen op het nachtkastje.
Wat zijn ze al groot en leven nu hun eigen leven.
Ze glimlacht naar de foto en streelt met haar vinger over de contouren van hun gezichten.
Rouwverhalen · 07. mei 2022
Het is avond en een klein Engeltje stond bij het bedje van een ziek meisje.
Hij hield de wacht.
Het meisje was zo ziek, maar telkens probeerden de artsen haar weer beter te maken. Elke keer leek het erop dat het lukte, maar uiteindelijk kwam de ziekte toch weer terug. Het kleine Engeltje was bij haar vanaf de dag dat ze ziek geworden was en dat was een lange tijd geleden.
De kleine Engel keek naar hoe het kleine meisje deze ziekte droeg.