~ Levensboomverhalen ~ · 19. mei 2025
‘Lieverd, wil jij je jas al vast pakken?
Het is koud buiten en zo vat je misschien kou.’
Het meisje pakte haar jas van de kapstok
Ze pakte haar nieuwe jas. De jas, die ze gisteren van oma had gekregen.
Ze liep met haar nieuwe jas de keuken in en wilde hem aan trekken.
Moeder die dit zag glimlachte; ‘Wil je vandaag je nieuwe jas al aan naar school?’
Het meisje lachte en knikte met haar hoofdje; ‘Ja graag’, zei ze.
~ Hemelse verhalen ~ · 19. mei 2025
Een klein meisje zat eenzaam tegen een muur aangeleund.
Ze was verdrietig.
Haar hele leven heeft ze moeten vechten.
Nee, voor spelen had ze geen tijd.
Het meisje zat met haar rug tegen de muur aan en huilde zachtjes.
Dikke tranen gleden over haar betraande gezichtje naar beneden.
‘Waarom is mijn leven zo moeilijk en bij andere kinderen niet?’
Na deze vraag ging ze nog harder te huilen en zag niet dat het muurtje waar ze tegen aangeleund zat, veranderde in een diepe put.
~ Levensboomverhalen ~ · 19. mei 2025
‘Moeder, waarom is papa weg?’
Moeder keek haar dochter aan en zei; Ík weet het niet lieverd. Ik weet niet waarom papa weg is gegaan.’
‘Vond hij ons niet meer lief?’ vroeg het meisje weer.
Moeder ging op haar knieën zitten en keek haar dochter recht in haar oogjes aan. ‘Lieverd echt, ik weet niet waarom papa weg is gegaan. Opeens pakte hij zijn spullen en reed met de auto weg.’
‘Hadden jullie ruzie mama, is papa daarom weg gegaan?’
~ Levensboomverhalen ~ · 19. mei 2025
Een jongetje zit door het raam naar buiten te staren, er is daarbuiten ook zoveel te zien. De Meester komt naar hem toe gelopen en vraagt: “Vind je het geen leuke les?”
De jongen schrikt op.
Hij kijkt verschrikt om zich heen en haalt zijn schouders op.
“Wat voor les zou jij leuk vinden?” vraagt de Meester weer, en hij kijkt de jongen lachend aan. Alle ogen waren nu op hem gericht en hij probeerde uit zijn woorden te komen en een beetje stotterend zei hij: “De lessen van het leven Meester.”
~ Hemelse verhalen ~ · 19. mei 2025
Als de zon aan de horizon verschijnt, en de eerste zonnestralen het land beschijnen, zingt een kleine Elf die hoog boven op een berg woont, haar ochtendlied.
De vogels worden wakker en zingen vrolijk met haar mee.
Sanne, een klein meisje die aan de waterkant ligt te slapen word wakker.
Ze glimlacht.
Het is heerlijk om elke morgen wakker gezongen te worden door de kleine Elf.
~ Levensboomverhalen ~ · 19. mei 2025
Er was een jonge vrouw die heel verdrietig was.
Ze was niet alleen verdrietig, maar ze was ook heel eenzaam.
En elke keer als zij zich eenzaam voelde en daardoor verdriet had, begon ze te eten. Niet omdat ze het zo lekker vond, nee ze at het omdat het haar enigszins troost gaf. Jaar in, jaar uit, was ze eenzaam en verdrietig.
En wat ze ook maar probeerde, het veranderde niet.
Ze deed echt haar best.
~ Levensboomverhalen ~ · 19. mei 2025
‘Wat is er?’ vroeg het meisje aan zichzelf.
Het meisje haalde haar schoudertjes op.
‘Kom vertel me wat er is?’ vroeg ze weer aan zichzelf.
Het meisje begon zachtjes te huilen.
Tussen het snikken door zei ze: “Het is niet zo belangrijk, maar soms doet het pijn.”
‘Wat doet er pijn?” vroeg ze aan zichzelf.
“Het doet pijn, omdat mensen nare verhalen vertellen over mij die niet waar zijn.
~ Hemelse verhalen ~ · 19. mei 2025
Sanne stond naast de Gouden-Engel.
Ze was naar school in de hemelse sferen geweest en de Engel had het over het collectief gehad. Een moeilijk onderwerp vond Sanne, en om deze les duidelijker te maken, had de Gouden-Engel Sanne meegenomen voor een praktijkles.
Nu zou ze met eigen ogen kunnen zien wat ze in de les geleerd had.
~Lessen voor de ziel~ · 19. mei 2025
Na veel denken begint ze te bidden: ‘Lieve Vader, laat me niet alleen.’ Haar handen strak gevouwen, haar ogen stijf dicht gesloten begint ze te bidden.
‘Vader, laat me niet alleen,
laat me niet vallen,
geef mij de kracht om door te gaan.’
~ Hemelse verhalen ~ · 19. mei 2025
Een klein meisje zit op de stoep.
Het is koud en ze slaat haar armpjes om haar knietjes heen.
Ze kijkt de straat in op de uitkijk naar haar moeder, maar het was nog geen vijf uur, want dan kwam haar moeder thuis.
Ze was vanmiddag vrij van school, iets wat heel onverwacht was gebeurd.
Vanuit school hadden ze haar moeder geprobeerd te bellen, maar ze had niet opgenomen.
Het meisje had tegen de juf gezegd, dat ze altijd naar haar buurvrouw ging als haar moeder er nog niet thuis was,