De vogel

Ik ken een vrouwtje dat op een dag uit het raam van haar huisje keek. Ze zag een prachtige vogel in de boom zitten die ze jaren geleden had gepland met haar zoontje, toen hij nog maar 8 jaar oud was.

Het was een belangrijke boom voor haar.

De boom had een herinnering bij zich en ze hield van deze boom. Haar zoontje was tijdens een ongelijk om het leven gekomen en haar verdriet was nog steeds niet gestild.

De boom was haar lieveling plek als zij het weer eens heel zwaar had en haar kind zo vreselijk miste.

Ze ging dan vaak onder de boom liggen en dacht aan haar kleine jongen.

Nu was ze verast dat er een prachtige vogel in haar boom zat.

Er zaten wel vaker vogels in deze boom, maar nog nooit zo mooie,

ze kreeg tranen in haar ogen toen ze de vogel hoorde zingen.

Zo mooi en zo zuiver klonk het geluid, ze was zo ontroerd door dit lied. Het was een lied dat zij vroeger neuriede als haar jongen bij haar op schoot zat, dicht tegen haar aan en langzaam in slaap viel.

Ditzelfde lied vloot deze prachtige vogel.

Ze wist nu heel zeker dat haar kleine jongen dicht bij haar was, en dat deze vogel haar wilde laten merken dat hij haar niet vergeten was.

© Jolanda Rhijnsburger