~ Levensboomverhalen ~ · 16. juni 2025
Wanneer de eerste sneeuwvlokjes naar beneden dwarrelen kijken de Elfen bedenkelijk naar de lucht.
Zou het nu echt winter worden?
Nadat het wat harder was gaan sneeuwen, konden ze zich niet meer inhouden en juichten het uit van blijdschap.
De Kerstman en zijn vrouw liepen de veranda op en keken neer op de juichende Elfen. Hier hadden ze het hele jaar naar uitgekeken. Het was bijna kerst.
Liefdevol kijkt de Kerstman zijn vrouw aan.
~ Hemelse verhalen ~ · 19. mei 2025
Een klein meisje zat eenzaam tegen een muur aangeleund.
Ze was verdrietig.
Haar hele leven heeft ze moeten vechten.
Nee, voor spelen had ze geen tijd.
Het meisje zat met haar rug tegen de muur aan en huilde zachtjes.
Dikke tranen gleden over haar betraande gezichtje naar beneden.
‘Waarom is mijn leven zo moeilijk en bij andere kinderen niet?’
Na deze vraag ging ze nog harder te huilen en zag niet dat het muurtje waar ze tegen aangeleund zat, veranderde in een diepe put.
~ Hemelse verhalen ~ · 03. november 2024
Er was eens een kleine Elf.
Ze woonde op een zolder, vanwaar ze elke ochtend vanuit het raam naar buiten keek.
Ze zat dan op een houten kist en in haar handen hield ze stevig een gouden sleutel vast.
Ze verlangde ernaar om naar buiten te gaan, maar ze durfde niet.
Bang voor de andere Elfen, en om dan de inhoud van haar kist te moeten laten zien.
De kleine Elf huilde en drukte de gouden sleutel dicht tegen haar hartje aan.
~ Hemelse verhalen ~ · 05. januari 2023
Een klein Elfenmeisje zat op een tak van een boom in een heel groot toverbos.
Ze was verdwaald.
Ze was gaan spelen met haar grootste vriend, de nachtvlinder, en al spelend had ze haar wereld verlaten.
Nu zat ze op die tak van die hele grote boom en huilde zachtjes en haar traantjes vielen naar beneden.
Een klein veldmuisje schrok wakker, “regende het nu?”
Hij kroop uit zijn bedje en deed de deur open.
Hij keek naar buiten, maar hij zag geen regen.
~ Hemelse verhalen ~ · 19. december 2022
Het is nog vroeg en de zon komt langzaam op.
Een klein Elfen meisje doet de deur van haar huisje open en kijkt vanaf de berg het dal in. Iedereen slaapt nog en ze glimlacht.
Ze gaat op een grote steen staan die aan de rand van de berg staat.
Kijkt nog eens naar deze stille wereld onder haar, en zingt dan haar eerste noot.
Zuiver als de mooiste nachtegaal, zingt ze de andere Elfjes in het dal wakker.
Zelfs de vogels worden wakker en rekken hun vleugels uit.
~ Hemelse verhalen ~ · 09. mei 2022
Lang geleden woonde er in een klein dorpje een lief meisje.
Ze was niet ouder dan een jaar of zes en ze was een mooi en schattig kind. Het was een stil meisje en iedereen die haar zag keek altijd een beetje vreemd naar haar.
Waarom iedereen dat deed, begreep het meisje zelf ook niet.
Het wereldje waar ze graag ik leefde, was die van haar eigen fantasie en ze was daar ook vaak te vinden.