Lessen voor de ziel
Zo nu en dan krijg ik teksten door die van Opgestegen Meesters zijn.
Zij willen iets duidelijk maken wat voor ons belangrijk is, voor onze eigen zielen-pad.
Een duidelijk andere energie, maar niet minder liefdevol.
Zij zijn echte leraren vanuit de Hemelse sferen en doen er alles aan, om ons verder op weg te helpen.
Geniet van de lessen van onvoorwaardelijke liefde.
‘Mama, mama waar ben je?!’
Moeder keek achterom en zag haar zoon staan.
‘Hier ben ik! Vlakbij de appelboom!’
Haastig rende de kleine jongen naar zijn moeder en hield de benen van zijn moeder stevig vast.
‘Wat is er mijn kind? Is er iets gebeurd? Ben je bang?’
Het kleine mannetje keek omhoog naar zijn moeder.
Kleine kristallen tranen dropen over zijn bolle wangen naar beneden.
Een klein meisje zit op de stoep. Het is koud en ze slaat haar armpjes om haar knietjes heen. Ze kijkt de straat in op de uitkijk naar haar moeder, maar het was nog geen vijf uur, want dan kwam haar moeder thuis.
Ze was vanmiddag vrij van school, iets wat heel onverwacht was gebeurd.
Vanuit school hadden ze haar moeder geprobeerd te bellen, maar ze had niet opgenomen.
Een klein meisje zit op een bankje en staart voor zich uit.
Ze heeft ruzie gehad met haar papa.
Ze kan er niet tegen als er ruzie is, dat maakt haar onrustig.
Het is niet de eerste keer dat ze ruzie heeft met haar papa.
Elke keer als ze ruzie hebben, dan zegt het meisje “sorry”, ook al was het niet altijd haar fout.
Maar dan was de angel eruit en konden ze weer normaal tegen elkaar doen.
Een jongetje zit door het raam naar buiten te staren, er is daarbuiten ook zoveel te zien. De Meester komt naar hem toe gelopen en vraagt: “Vind je het geen leuke les?”
De jongen schrikt op.
Hij kijkt verschrikt om zich heen en haalt zijn schouders op.
“Wat voor les zou jij leuk vinden?” vraagt de Meester weer, en hij kijkt de jongen lachend aan. Alle ogen waren nu op hem gericht en hij probeerde uit zijn woorden te komen en een beetje stotterend zei hij: “De lessen van het leven Meester.”
Als de zon aan de horizon verschijnt, en de eerste zonnestralen het land beschijnen, zingt een kleine Elf die hoog boven op een berg woont, haar ochtendlied.
De vogels worden wakker en zingen vrolijk met haar mee.
Sanne, een klein meisje die aan de waterkant ligt te slapen word wakker.
Ze glimlacht.
Het is heerlijk om elke morgen wakker gezongen te worden door de kleine Elf.
Een klein meisje zit op de stoep.
Het is koud en ze slaat haar armpjes om haar knietjes heen.
Ze kijkt de straat in op de uitkijk naar haar moeder, maar het was nog geen vijf uur, want dan kwam haar moeder thuis.
Ze was vanmiddag vrij van school, iets wat heel onverwacht was gebeurd.
Vanuit school hadden ze haar moeder geprobeerd te bellen, maar ze had niet opgenomen.
Het meisje had tegen de juf gezegd, dat ze altijd naar haar buurvrouw ging als haar moeder er nog niet thuis was,
Een vrouw staat voor het raam en ze kijkt naar buiten.
Ze kijkt naar de eerste zonnestralen die op het grasveld achter het huis schijnen.
Er ligt een dun laagje dauw op het gras, en ze ziet de minuscule dauwdruppels aan de grassprieten hangen.
De zon schijnt met zijn stralen door de dauwdruppels heen en als de vrouw goed kijkt, ziet ze dat er hierdoor een soort lichtshow is ontstaan.
De vrouw is moe, maar ze trekt toch haar jas aan en loopt naar buiten.
Wanneer in de ochtend de zon opkomt, staat een vrouw voor het raam en ze kijkt naar buiten. Ze huilt, want ze heeft verdriet.
Ze heeft in haar leven al zoveel tegenslagen te verwerken gehad en ze weet niet hoe ze haar leven een andere wending moet geven.
Ze heeft wel duizend keer naar bepaalde vervelende situaties teruggekeken, maar ze kon niet goed ontdekken wat daar mis mee was.
Wanneer de zon op is gekomen, loopt Job het kaboutermannetje in zijn hemdje naar buiten.
Hij kijkt naar de lucht en glimlacht, omdat hij zag dat de zon scheen.
Dan loopt hij weer naar binnen om zich om te kleden en gaat voor zijn kledingkast staan.
Kijkend naar zijn gekleurde jasjes, besluit hij dat het vandaag de dag is om het gele jasje aan te doen. Hij doet het jasje aan, zet zijn groene vilten hoed op en bekijkt zichzelf in de spiegel.