Wanneer de eerste sneeuwvlokjes naar beneden dwarrelen kijken de Elfen bedenkelijk naar de lucht.
Zou het nu echt winter worden?
Nadat het wat harder was gaan sneeuwen, konden ze zich niet meer inhouden en juichten het uit van blijdschap.
De Kerstman en zijn vrouw liepen de veranda op en keken neer op de juichende Elfen. Hier hadden ze het hele jaar naar uitgekeken. Het was bijna kerst.
Liefdevol kijkt de Kerstman zijn vrouw aan.
Wanneer een man opstaat van een bankje in het park, kijkt hij voor de laatste maal om zich heen.
Hij heeft de wereld ingekeken en alles wat hij zag was verdriet en ellende.
Hij had besloten om op zoek te gaan naar geluk.
Hij deed zijn rugtas op zijn rug en begon te wandelen. Zo liep hij het park uit.
In de stad kwam hij al snel het eerste obstakel tegen.
Hij werd aangehouden. Twee politiemannen hielden hem staande.
“Waar gaat de reis naartoe?” vroeg één van hen.
Er was eens een klein zieltje dat klaar stond om voor het eerst een reis naar de aarde te maken.
Ze had samen met haar Engelen uitgekozen waar ze wilde leven, wie haar ouders, broertjes en zusjes zouden zijn, en ook een rugtas vol met levenslessen meekrijgen.
Het zou een heerlijke reis worden.
Tenminste, zo voelde dat in de liefdevolle sferen.
Haar Engel stond klaar en in zijn handen droeg hij het zieltje.
Wanneer de eerste zonnestralen langzaam naar binnen schenen, kwamen de Engelen over de stralen heen haar slaapkamer binnen gelopen.
Ze staan naast het bed van een vrouw die nog ligt te slapen.
Naast haar op het bed zit haar Engel die over haar waakt.
Alle Engelen kijken naar de vrouw die langzaam wakker wordt.
Ze wrijft haar ogen uit en kijkt door het raam naar buiten.
Een klein meisje zit op de stoep. Het is koud en ze slaat haar armpjes om haar knietjes heen. Ze kijkt de straat in op de uitkijk naar haar moeder, maar het was nog geen vijf uur, want dan kwam haar moeder thuis.
Ze was vanmiddag vrij van school, iets wat heel onverwacht was gebeurd.
Vanuit school hadden ze haar moeder geprobeerd te bellen, maar ze had niet opgenomen.
Een klein meisje zit op de stoep.
Het is koud en ze slaat haar armpjes om haar knietjes heen.
Ze kijkt de straat in op de uitkijk naar haar moeder, maar het was nog geen vijf uur, want dan kwam haar moeder thuis.
Ze was vanmiddag vrij van school, iets wat heel onverwacht was gebeurd.
Vanuit school hadden ze haar moeder geprobeerd te bellen, maar ze had niet opgenomen.
Het meisje had tegen de juf gezegd, dat ze altijd naar haar buurvrouw ging als haar moeder er nog niet thuis was,
Een vrouw zat op de bank en de tv stond aan.
Haar gezin zat naast haar en ze keken samen naar een leuk programma.
Ze lachten en hadden een gezellige avond met elkaar.
De vrouw kon heel even haar gedachten ergens anders op richten en ze was heel even dat zware gevoel kwijt.
Elke avond zag ze er tegenop om naar bed te gaan.
Dan gingen haar gedachten terug naar haar ouders die in één jaar tijd beiden zijn overleden. Hoe moest ze met zo’n groot verdriet omgaan?
Wanneer een vrouw uit het raam kijkt dwalen haar gedachten langzaam af.
Ze denkt aan alle mooie energieën die hier op aarde zijn, om de mensen te helpen.
Ze kent een heleboel energieën zoals de Violette Vlam, Reiki, Engelen en Draken energie, maar ook Kundalini, Dolfijnen en Shamballa en ze vraagt zich af, waarom zijn er zoveel energie-healingen in deze wereld?
Dan loopt de vrouw bij het raam weg en doet het licht uit.
‘Mama wat is liefde?’ vroeg een meisje aan haar moeder.
Moeder keek haar dochter aan en begon te lachen.
‘Ik weet wel wat liefde is,’ zei moeder.
‘Liefde is alles’, zei haar moeder.
Het meisje keek van haar moeder weg en liep naar het open raam.
‘Alles?’ vroeg het meisje vragend.
‘Ja alles’, zei haar moeder weer.
‘Dus alles wat ik nu zie is liefde?’ en het meisje keek weer achterom haar moeder. Moeder kwam naast haar staan en legde een arm over haar schoudertjes neer.
Lang geleden woonde er in een klein dorpje een lief meisje. Ze was niet ouder dan een jaar of zes en ze was een mooi en schattig kind. Het was een stil meisje en iedereen die haar zag keek altijd een beetje vreemd naar haar. Waarom iedereen dat deed, begreep het meisje zelf ook niet. Het wereldje waar ze graag ik leefde, was die van haar eigen fantasie en ze was daar ook vaak te vinden. Het was een mooie wereld en er was er altijd wat te beleven en te zien. Haar gedachten waren vaker in haar...