Posts met de tag rouwen



~ Hemelse rouwverwerking ~
~ Hemelse verhalen ~ · 28. mei 2025
Wanneer de eerste regendruppels naar beneden vallen kijkt een meisje naar buiten. Het weer is al net zo somber als zijzelf. De wereld huilt en is verdrietig en ze veegt haar tranen van haar wangen. Dan kijkt ze naar het mandje dat naast de bank staat, het is leeg. Het knuffelkonijn waar haar hondje zo graag mee speelde, ligt nog in de mand, en het meisje loopt ernaar toe. Raapt het konijn op en ruikt eraan.

~ Hemelse bloemen ~
~ Hemelse verhalen ~ · 28. mei 2025
Vandaag is het een bijzondere dag. Vandaag is haar lieve moedertje jarig die in de hemel is. Een vrouw heeft een kop koffie in haar hand en staart naar buiten. Als een film ziet ze het afscheid van haar moeder aan zich voorbij trekken. Het was een mooi afscheid dat in alle rust mocht gebeuren. De vrouw ziet nu alle bloemen voor zich, die haar moeder net voor haar heengaan heeft mogen ontvangen voor haar verjaardag. Haar kleine huisje stond er vol mee.

~ Brief van een Moeder ~ Rouwverhaal ~
~ Levensboomverhalen ~ · 28. mei 2025
Een vrouw zit op haar bed, ze is ziek. Ze weet dat haar laatste weken zijn gekomen en ze maakt zich klaar voor het overgaan naar de Hemelse sferen. Ze heeft er vrede mee en alles wat ze nog moest regelen is al geregeld. Ze heeft van iedereen al afscheid genomen en er staat niets meer in de weg om over te gaan, behalve één ding.

~ Onverwerkt verdriet - Rouwverwerking ~
~ Levensboomverhalen ~ · 19. mei 2025
Een vrouw zat op de bank en de tv stond aan. Haar gezin zat naast haar en ze keken samen naar een leuk programma. Ze lachten en hadden een gezellige avond met elkaar. De vrouw kon heel even haar gedachten ergens anders op richten en ze was heel even dat zware gevoel kwijt. Elke avond zag ze er tegenop om naar bed te gaan. Dan gingen haar gedachten terug naar haar ouders die in één jaar tijd beiden zijn overleden. Hoe moest ze met zo’n groot verdriet omgaan?

~ En toen was jij weg - Rouwverhaal ~
~ Levensboomverhalen ~ · 03. november 2023
“Lieverd, ga je jas aan doen, we moeten gaan.” Een man staat op uit zijn stoel en loopt richting de kapstok. Hij pakt daar zijn winterjas van de hanger en deed zijn jas aan. Eén voor één knoopt hij in zijn eigen tempo zijn jas dicht. De vrouw staat in de gang haar man gade te slaan, ze kijkt met zoveel liefde en ontroering naar hem.

~ Mama die in de Hemel is - Rouwverhaal  ~
~ Levensboomverhalen ~ · 03. november 2023
“Hoe laat is het?” vroeg een jongetje aan zijn vader. Vader keek op zijn horloge en zei dat het bijna twaalf uur was. De man glimlachte naar zijn zoon. “Dan is het Nieuwjaar hé?” zei het kleine ventje verheugd. “Mag ik straks het vuurwerk afsteken? en hij keek zijn vader vragend aan. “Ach toe pap, mag het?”

~ Eenzaam en verdriet ~
~ Levensboomverhalen ~ · 19. juli 2023
Een vrouw staat voor haar deur en steekt de sleutel in het slot. Vermoeid draait ze de sleutel om en doet de deur open. Ze loopt naar binnen en sluit de deur weer achter zich. Dan zakt ze door haar knieën en ze laat zich vallen op de plavuizen in de hal. Met gierende halen huilt ze dikke tranen. Ze heeft haar hand voor haar mond geslagen om het geluid van het huilen te dempen, want ze schaamt zich voor haar verdriet.

~ Kan het maar altijd vrede zijn - Kerstverhaal ~
~ Levensboomverhalen ~ · 01. december 2022
Het is koud, en de wind blaast om zijn gezicht heen. Zijn vingers zijn blauw van de kou, en zo nu en dan probeert hij ze warm te blazen. Gebogen loopt hij wat heen en weer om niet te veel op te vallen. De avond begint langzaam in te vallen. Hij kijkt naar de eerste sterren die langzaam tevoorschijn komen en hij zucht. Waarom moest hij naar het front, waarom moest hij zijn gezin achterlaten, waarom is er nog steeds oorlog?

~ Verjaardag in de Hemel ~
~ Hemelse verhalen ~ · 08. november 2022
Als je moeder in de Hemel is, dan is dat een groot gemis. Haar zorgen, haal liefde, haar stralende lach, zijn de dingen die wij zo missen, nog iedere dag.

~ Zomerland - Rouwverhaal ~
~ Hemelse verhalen ~ · 20. juli 2022
“Wat is er mijn jongen?” en opa keek zijn kleinzoon aan. De jongen haalde zijn schouders op. “Niks”, zei hij verdrietig. Opa bukte zich en ging op zijn hurken voor de jongen te zitten. “Wat is er? Kom voor de draad ermee, vertel.” De jongen begon te huilen. “Ik mis mijn vader en moeder zo.” Opa nam de jongen in zijn armen en de jongen ging nog harder huilen. Opa troostte de jongen en nam de jongen dicht tegen zich aan op schoot.

Meer weergeven

 

Het is natuurlijk een mooi gebaar om diegene waar u heel veel om geeft een Levensboomverhaal cadeau te doen. 

Een verhaal waar de Lichtwereld centraal staat, een wereld waar alleen maar liefde is.

Klik op de onderste knop voor meer informatie. 

 

Liefs, Jolanda 

Schrijf-Medium Jolanda Rhijnsburger Epen Limburg