~Beukennootjes~

Eenieder van ons komt met een dubbele missie op aarde: ten eerste om als mens te groeien en ten tweede om het bewustzijn te veranderen.

Dat grote gegeven ligt verborgen in de weg die voor ons ligt.

Op de weg die we volgen – en waarvan we soms verschillende afslagen, verkeersdrempels en omleidingen ervaren om op onze bestemming aan te komen – heeft onze ziel vele unieke talenten die we mogen delen op de aarde.

Van sommige talenten zijn we ons al bewust, andere beginnen we te ontdekken en krijgen vorm.

Onze ziel heeft datgene uitgekozen om onze eigen missie uit te dragen en de talenten die we hebben te delen.

Soms hebben we het gevoel dat we niet voorbereid zijn, dat we denken: wie ben ik om dat te kunnen of te mogen doen?

Weet dan dat je juist de sprong mag wagen.

Door dat te doen, oefen en train je je ziel om te groeien en bewust te worden in je groei van bewustzijn.

Groeien en bewustwording gaan met vallen en weer opstaan. 

Lees je in op dit boek...

Ik ben een jonge meid en voel de adrenaline door mijn lijf gaan.

Mijn eens zo sterke uitstraling – stoer en lekker bijdehand – laat me in de steek.

Wat gebeurt er met me? Ik kan geen grip meer krijgen, mijn overzicht is weg.

Ik voel pijn, heel veel pijn. Waar komt dit vandaan?

Ik geloof dat ik ernstig ziek ben, allerlei gedachten schieten door mijn hoofd.

Beelden die ik zie en waarvan ik niet weet hoe ermee om te gaan.

Het gevoel dat ik als jong meisje van vijf jaar heb ervaren, komt in alle hevigheid terug. Het valt niet meer te onderdrukken... ’

Kom op, sterk zijn,’ spreek ik mijzelf toe.

Mijn wereldje is klein en ik heb één houvast...

Een stukje erkenning, herkenning, mijn kinderbijbel. Mijn lievelingsboek. 

Jij kent me niet, jij ziet niet dat ik je verdriet en pijn zie.

Dat wat jij angstvallig geheim probeert te houden, voel ik.

Ik weet wanneer je iets meent of niet en als ik vertel dat ik het anders zie, dan is er boosheid en onbegrip.

Ik zie je ware IK en ik huil omdat ik niet weet hoe ik met deze gevoelens moet omgaan. Ik zoek begrip, iemand die me begrijpt, die weet wat ik voel, wat ik zie, iemand die me vasthoudt en zegt: ’Kom maar.’

Mijn energie kan niet weg en als de emmer dan overloopt dan komt de ontlading door te schreeuwen uit pure onmacht.

Boos zijn is iets wat ik totaal niet wil. Ik kan niet anders, al die energie die ik zie en opgeslagen heb wil eruit... Alleen wist ik toen nog niet hoe! Over-leven…

Zoveel momenten en ervaringen waar ik jaren geleden mee worstelde, hebben mij gebracht tot waar ik nu sta.

Ik voel de ruimte om te delen wat ik mocht ervaren.

Nu kan ik het plaatsen en begrijp ik waarom ik destijds niet anders kon reageren dan op dat moment voor mij veilig voelde.

Doordat ik zelf eerst mocht ervaren en leren om te gaan met mijn eigen IK – mijn zien, weten en voelen – kan ik vandaag de dag mijn gave inzetten om mensen te helpen op hun levenspad.

Ik heb geleerd hoe situaties gefilterd kunnen worden, want dat filter zat bij mij totaal verstopt, verscholen uit angst voor afwijzing en pijn.

Over Vanessa...

Ik woon met mijn man, twee kinderen en onze hond in een dorp in de achterhoek, in de prachtige groene natuur waar ik rust en ruimte vindt.

Wij wonen aan de rand van het dorp en lopen of fietsen zo het buitengebied in. Wandelen langs prachtige weiden met grazende koeien, schapen en andere prachtige dieren. 

De natuur geeft mij inspiratie, de kleine ontluikende bloem kan al een mooie ingeving zijn in een vraagstuk.

Ik kan hier ontzettend van genieten.

Sinds 2018 heb ik mijn eigen praktijk De Rode Beukelaer.

Al op jonge leeftijd werd ik mij bewust van mijn gave; mijn helder zien, voelen en weten. Ik ging ervan uit dat ieder mens die dingen zag en voelde.

Mijn openheid in mijn heldere kijk werd als lastig omschreven, als raar en vreemd en men zag mij als een te ‘gevoelig persoon’.

Dat ik de emoties, pijn en verdriet van andere mensen zag en voelde, was niet te begrijpen voor de mensen in mijn omgeving hierdoor heb ik vele gebeurtenissen en situaties in mijn leven geblokt.

Lang heb ik in de overlevingsstand geleefd totdat het niet meer ging en alle emoties, beelden als een wervelwind terugkwamen. 

Toen mijn opa na zijn overlijden aan mijn bed stond gingen heel voorzichtig de lijntjes weer open en begon ik te vertellen.

Korte verhalen te schrijven en kwam ik in contact met verschillende hulpbronnen hoe om te gaan met mijn heldere zien, voelen, horen en weten.

Ik ben dankbaar voor deze levensreis, het was niet altijd even makkelijk maar het leven heeft me al prachtige dingen mogen geven en dat doet het nog iedere dag.

Door mijn levenservaringen kan ik goed invoelen in een hulpvraag, ik lees energie en weet blokkades te vinden.

Eenieder mag in geluk en liefde leven, niemand hoeft het alleen te doen.

We zijn op aarde om te leren, om elkander te steunen en te helpen daar waar het kan.

Niets is immers zo pijnlijk als leven met pijn, verdriet en angst.

Eenieder mag in vreugde leven.

Vanessa Teerink - te Luke