Een jas staat voor bescherming.

Je pijnlichaam die om je lichaam heen zit bestaat uit onderdrukte levensenergie.

Het vangt alles op wat niet in balans is en niet natuurlijk is met wie je in werkelijkheid echt bent.

In werkelijkheid ben je een deel van God.

Dit pijnlichaam kan zo dik worden, dat er een moment komt dat je er wel naar moet kijken.

Je jas is te zwaar geworden….

Het onderzoeken wat het pijnlichaam allemaal heeft opgeslagen zal er voor zorgen dat je een rust mag ervaren.

Het loslaten van veelal het verleden, komt er een levensenergie vrij dat echt van jou is.

Je voelt je gelukkig, het leven gaat voor de wint.

Maar zodra je dit proces aan gaat, zal het Gods deeltje wat weer licht gezien heeft, meer jassen uit willen trekken.

Zo heeft het proces vele en diepe lagen.

En elke keer als je denkt, ik heb alles wel opgeruimd, komt er een diepere laag naar de oppervlakte en mag je het nogmaals overdoen. Tot het moment, dat je niet meer denkt.

Het denken is namelijk je pijnlichaam, je ego en heeft altijd de controle gehad en zal er alles aan doen om die controle terug te winnen. Daarom is de processen van innerlijke zelf healing ook zo zwaar.