~ Levensboomverhalen ~
~ Levensboomverhalen ~ · 20. november 2023
“Papa?” vroeg een klein meisje en klom bij haar vader op schoot.
“Wat is er mijn kind?”
“Vierde u vroeger ook het Sinterklaas feest?”
Vader begon te lachen. “Ja, ik vond het altijd heel speciaal.
Net als jij keken wij naar de televisie, en dan had mijn moeder warme chocolademelk gemaakt en speculaasjes en pepernoten voor ons neergezet.
Vaak kwamen er vriendjes of vriendinnetjes die met ons meekeken.
Het was zo’n gezellige tijd.
~ Levensboomverhalen ~ · 03. november 2023
“Lieverd, ga je jas aan doen, we moeten gaan.”
Een man staat op uit zijn stoel en loopt richting de kapstok.
Hij pakt daar zijn winterjas van de hanger en deed zijn jas aan.
Eén voor één knoopt hij in zijn eigen tempo zijn jas dicht.
De vrouw staat in de gang haar man gade te slaan, ze kijkt met zoveel liefde en ontroering naar hem.
~ Levensboomverhalen ~ · 03. november 2023
“Hoe laat is het?” vroeg een jongetje aan zijn vader.
Vader keek op zijn horloge en zei dat het bijna twaalf uur was.
De man glimlachte naar zijn zoon.
“Dan is het Nieuwjaar hé?” zei het kleine ventje verheugd.
“Mag ik straks het vuurwerk afsteken? en hij keek zijn vader vragend aan.
“Ach toe pap, mag het?”
~ Levensboomverhalen ~ · 20. augustus 2023
Een man kijkt uit het raam en denkt aan zijn overleden vrouw.
De pijn en haar gemis is nog dagelijks voelbaar.
Dan denkt hij aan zijn moedertje, zal ze nog in leven zijn?
Dan denkt hij aan wat hem ruim twintig jaar geleden was overkomen.
Hij was woest geweest. Hoe kan iemand in de familie hem dit aan doen.
Hoe is een mens überhaupt tot zo iets in staat?
De man keek naar de zon die langzaam onderging.
Zijn overleden vrouw staat naast hem en legt haar hoofd op zijn schouder neer.
~ Levensboomverhalen ~ · 19. juli 2023
Een vrouw staat voor haar deur en steekt de sleutel in het slot.
Vermoeid draait ze de sleutel om en doet de deur open.
Ze loopt naar binnen en sluit de deur weer achter zich.
Dan zakt ze door haar knieën en ze laat zich vallen op de plavuizen in de hal.
Met gierende halen huilt ze dikke tranen.
Ze heeft haar hand voor haar mond geslagen om het geluid van het huilen te dempen, want ze schaamt zich voor haar verdriet.
~ Levensboomverhalen ~ · 04. juli 2023
Wanneer in de ochtend de zon opkomt, staat een vrouw voor het raam en ze kijkt naar buiten. Ze huilt, want ze heeft verdriet.
Ze heeft in haar leven al zoveel tegenslagen te verwerken gehad en ze weet niet hoe ze haar leven een andere wending moet geven.
Ze heeft wel duizend keer naar bepaalde vervelende situaties teruggekeken, maar ze kon niet goed ontdekken wat daar mis mee was.
~ Levensboomverhalen ~ · 27. juni 2023
Wanneer de maan aan de horizon verschijnt en de jongen naar de opkomende sterren kijkt, ziet hij dat een aantal sterren zijn aandacht trekken.
Het is een groep van grote en kleine sterren die hun stralen sterker laten zien, naarmate het donkerder wordt.
De jongen vond het heerlijk om
‘s avonds naar de sterren te kijken. Het maakte dat hij zich nietig voelde en hij vroeg zich dan vaak af wie wij als mens eigenlijk zijn.
~ Levensboomverhalen ~ · 06. maart 2023
Wanneer de eerste zonnestralen door het raam heen schijnen wordt de vrouw wakker.
Het was nog vroeg, maar toch stapte de vrouw uit bed, want vandaag was een belangrijke dag.
Dit was de dag waar ze zo lang naar uit had gekeken.
Ze sprong snel onder de douche en trok haar mooiste jurk aan.
Daarna deed ze wat make up op en bekeek zichzelf in de spiegel.
Ze glimlachte. Voor haar leeftijd zag ze er nog steeds stralend uit, vond ze zelf.
Dit was de dag dat haar zuster langs wilde komen.
~ Levensboomverhalen ~ · 28. februari 2023
Wanneer een grote uil vanaf zijn tak naar beneden kijkt, ziet hij een klein jongetje over het zandpad onder zich lopen.
De uil weet dat dit jongetje verdwaald is, omdat er in dit deel van het bos nooit kinderen komen.
“Hm, vreemd! Hoe is dit jongetje hier verzeild geraakt?” vroeg de uil zichzelf af.
De uil spreidde zijn vleugels en vloog naar een andere boom.
Daar klemde hij zich met zijn klauwen op een dikke tak vast.
~ Levensboomverhalen ~ · 19. december 2022
Samen slenterden ze door de drukke winkelstraat.
Ze waren zojuist een kaarsje gaan branden in de kerk die daar zijn deuren voor open had gezet.
Hij sloeg zijn arm om haar heen en zij droogde de tranen die over haar wangen heen stroomden.
Ze keken elkaar verdrietig aan, maar door hun tranen kwam een liefdevolle glimlach.
Hand in hand liepen ze door de stad.
Nog geen zin om naar het ouderlijk huis te gaan waar zoveel was gebeurd.
Daar waar zoveel herinneringen liggen van zijn moedertje.