~ Levensboomverhalen ~ · 19. december 2022
Samen slenterden ze door de drukke winkelstraat.
Ze waren zojuist een kaarsje gaan branden in de kerk die daar zijn deuren voor open had gezet.
Hij sloeg zijn arm om haar heen en zij droogde de tranen die over haar wangen heen stroomden.
Ze keken elkaar verdrietig aan, maar door hun tranen kwam een liefdevolle glimlach.
Hand in hand liepen ze door de stad.
Nog geen zin om naar het ouderlijk huis te gaan waar zoveel was gebeurd.
Daar waar zoveel herinneringen liggen van zijn moedertje.
~ Levensboomverhalen ~ · 19. december 2022
Wanneer de eerste sneeuwvlokken naar beneden vallen, kijkt Manu door het raam naar buiten.
“Kijk mam, het sneeuwt!” en hij wijst met zijn vinger naar buiten.
Moeder legt haar theedoek neer en loopt langs het fornuis naar het keukenraam en kijkt naar buiten. Ze zucht.
“Mama, mag ik naar buiten?” vraagt haar zoontje opgewonden.
Moeder knikt. “Maar voor het donker thuis hè, we eten vroeg vanavond.
Je vader moet nog naar het koor.”
Manu griste zijn jas van de kapstok en rende naar de voordeur.
~ Hemelse verhalen ~ · 01. december 2022
Wanneer kleine Sanne wakker wordt, kijkt ze meteen door het raam naar buiten.
Het had gesneeuwd, en een dik pak sneeuw bedekte de wereld voor haar.
Snel sprong ze uit haar bedje, deed haar pantoffeltjes aan, en rende de trap af naar beneden. “Mama! Mama!, het heeft gesneeuwd!”
Moeder die in de keuken stond glimlachte.
“Ja mijn kind, ik heb het gezien.”
~ Levensboomverhalen ~ · 01. december 2022
Het is koud, en de wind blaast om zijn gezicht heen.
Zijn vingers zijn blauw van de kou, en zo nu en dan probeert hij ze warm te blazen.
Gebogen loopt hij wat heen en weer om niet te veel op te vallen.
De avond begint langzaam in te vallen.
Hij kijkt naar de eerste sterren die langzaam tevoorschijn komen en hij zucht.
Waarom moest hij naar het front, waarom moest hij zijn gezin achterlaten, waarom is er nog steeds oorlog?
~ Levensboomverhalen ~ · 27. november 2022
Het is vroeg en een klein jongetje was net wakker geworden.
Hij keek uit het raam en zag dat het heeft gesneeuwd.
Snel deed hij zijn pantoffels aan en rende naar beneden.
Het was nog een beetje schemer buiten en de kerstboom stond te pronken in de woon kamer.
Hij rende naar de boom, en ja hoor, de Kerstman is langs geweest.
Hij kon niet wachten tot hij de cadeaus uit mocht pakken.
Langzaam aan komen ook vader en moeder de trap af.
~ Levensboomverhalen ~ · 27. november 2022
Het is kerstavond en een oude man keek uit zijn raam.
Hij keek over het plein dat voor hem lag.
In het midden van het plein stond een grote kerstboom met wel duizend lampjes.
Ze zijn er zeker drie dagen mee bezig geweest om die boom op de juiste plaats te krijgen en om haar te versieren.
Ook de winkels rond het plein waren versierd met de prachtigste kerst versiering en overal brandde lichtjes, behalve bij één winkeltje.
Dat was het winkeltje van zijn beste vriend.
~ Hemelse verhalen ~ · 27. november 2022
Het was een warme en zomerse dag en een meisje liep door de open velden.
Boven op een heuvel bleef ze staan en keek over de wijde werelden uit.
Overal waar ze keek zag ze prachtige mooie bomen met een dik bladerdak, en velden vol met klaprozen. Het was een schitterend gezicht en het meisje bedacht, om hier verder de dag door te brengen. Ze legde een kleedje op het gras neer en pakte uit haar rugtas een appel en een flesje water.
~ Levensboomverhalen ~ · 10. mei 2022
Het was lang geleden, maar hij dacht er telkens aan terug.
Hij kon er niets aan doen.
Zijn gedachten gingen keer op keer terug naar het verleden.
Een oude man stond voor het raam en keek over de verlichte straten.
Het was inmiddels donker geworden.
Hij was nog niet aangekleed, omdat hij de hele dag in zijn pyjama had doorgebracht.
~ Levensboomverhalen ~ · 10. mei 2022
Een vrouw kijkt uit het raam naar buiten.
Het is koud, de wind is guur en de kachel zorgt dat het binnen in haar huisje lekker warm is.
De vrouw is eenzaam, ze is alleen en soms voelt ze zich zo vergeten.
De vrouw kijkt weer door het raam naar buiten en mijmert wat.
Haar gedachten gaan terug naar een aantal jaren geleden.
~ Levensboomverhalen ~ · 10. mei 2022
Het was bijna kerst.
De dagen werden korter de nachten werden langer.
Een eenzame oude man strompelt door de oude binnenstad.
Hij had twee verschillende schoenen aan, met daarom heen stevig plakband gebonden. Dit had hij gedaan om ze bij elkaar te houden en tegen de scherpe kou die naar binnen wilde dringen.
Zijn jas was dik, maar hier en daar zag je een scheur van slijtage.