~ Levensboomverhalen ~ · 19. mei 2025
Er was een jonge vrouw die heel verdrietig was.
Ze was niet alleen verdrietig, maar ze was ook heel eenzaam.
En elke keer als zij zich eenzaam voelde en daardoor verdriet had, begon ze te eten. Niet omdat ze het zo lekker vond, nee ze at het omdat het haar enigszins troost gaf. Jaar in, jaar uit, was ze eenzaam en verdrietig.
En wat ze ook maar probeerde, het veranderde niet.
Ze deed echt haar best.
~ Levensboomverhalen ~ · 03. november 2023
“Lieverd, ga je jas aan doen, we moeten gaan.”
Een man staat op uit zijn stoel en loopt richting de kapstok.
Hij pakt daar zijn winterjas van de hanger en deed zijn jas aan.
Eén voor één knoopt hij in zijn eigen tempo zijn jas dicht.
De vrouw staat in de gang haar man gade te slaan, ze kijkt met zoveel liefde en ontroering naar hem.
~ Levensboomverhalen ~ · 20. augustus 2023
Een man kijkt uit het raam en denkt aan zijn overleden vrouw.
De pijn en haar gemis is nog dagelijks voelbaar.
Dan denkt hij aan zijn moedertje, zal ze nog in leven zijn?
Dan denkt hij aan wat hem ruim twintig jaar geleden was overkomen.
Hij was woest geweest. Hoe kan iemand in de familie hem dit aan doen.
Hoe is een mens überhaupt tot zo iets in staat?
De man keek naar de zon die langzaam onderging.
Zijn overleden vrouw staat naast hem en legt haar hoofd op zijn schouder neer.
~ Levensboomverhalen ~ · 19. juli 2023
Een vrouw staat voor haar deur en steekt de sleutel in het slot.
Vermoeid draait ze de sleutel om en doet de deur open.
Ze loopt naar binnen en sluit de deur weer achter zich.
Dan zakt ze door haar knieën en ze laat zich vallen op de plavuizen in de hal.
Met gierende halen huilt ze dikke tranen.
Ze heeft haar hand voor haar mond geslagen om het geluid van het huilen te dempen, want ze schaamt zich voor haar verdriet.
~ Levensboomverhalen ~ · 09. september 2022
Het is vroeg in de ochtend, en een jonge vrouw stond op en deed de gordijnen open.
Ze keek naar buiten en zag dat het zou een prachtige dag worden.
Ze liep naar beneden, smeerde een boterham en schonk een glas melk voor haarzelf in. Nog wat slaperig van de nacht ging ze aan de keukentafel zitten en keek naar buiten.
~ Levensboomverhalen ~ · 09. mei 2022
Een oude man keek bedroefd voor zich uit.
De tranen liepen over zijn oude en diep gerimpelde gezicht.
Hij keek naar beneden vanaf zijn balkon en zag de wingerd waar hij met zoveel liefde en toewijding de afgelopen vijfenveertig jaar voor had gezorgd.
~ Levensboomverhalen ~ · 09. mei 2022
Wat was er nu opeens misgegaan?
Een meisje zat met haar knietjes in het gras.
Haar lange haren hingen rond haar natte gezicht.
Een gezicht vol met tranen.
Het zou een fijne dag worden.
Ze zou gaan spelen met haar broers.
Na en lange tijd hadden ze haar weer gevraagd om mee te doen.
~ Hemelse verhalen ~ · 08. mei 2022
“Meester?” vroeg een leerling.
“Ik zie zoveel verdeeldheid op de aarde, wat gebeurt er als niemand meer aardig is tegen elkaar?”
De meester keek zijn leerling bezorgt aan.
“Dat is een goede vraag mijn kind.
De verdeeldheid komt, omdat iedereen zijn eigen mening belangrijker vindt dan die van de ander. Geen mens is gelijk hier op aarde.
~ Gedichten ~ · 07. mei 2022
Mijn lieve vader,
ze hebben jou een Hemel beloofd en die zal er komen ook.
Mocht je straks de sferen verkennen,
zoek mij dan eens op.
Kijk naar mij, luister naar mij, zie mij met andere ogen.
Niet met jouw aardse ogen, die ogen zijn verdicht.
Maar kijk met je Hemelse ogen die gemaakt zijn uit liefde.
~ Levensboomverhalen ~ · 07. mei 2022
‘Wat is er mijn kind, waarom kijk je uit het raam?’
Een jongeman keek naar buiten.
Er lag een traan op zijn wang, hij miste zijn vader.
Hij keek zijn moeder verdrietig aan, maar hij durfde het haar niet te zeggen.