Een kleine kabouter zit voor het raam en staart naar buiten.
Hij ziet de dikke regendruppels langs het raam naar beneden glijden. Dan zucht hij en denkt aan al die weken dat het nu al regent.
Het is koud en nat buiten en hij kan daardoor amper zijn huisje uit.
Vroeger was de periode van regen veel korter. Vroeger zou het nu al gesneeuwd hebben en was het een fijne tijd hier in het kabouterbos.
Wanneer kleine Sanne wakker wordt, kijkt ze meteen door het raam naar buiten.
Het had gesneeuwd, en een dik pak sneeuw bedekte de wereld voor haar.
Snel sprong ze uit haar bedje, deed haar pantoffeltjes aan, en rende de trap af naar beneden. “Mama! Mama!, het heeft gesneeuwd!”
Moeder die in de keuken stond glimlachte.
“Ja mijn kind, ik heb het gezien.”